αμερικανικό μέταλ

.
.
.







αληθινό μέταλ από την αμερική που γουστάρουμε.
.
.
.

στις Έξι Γειτονιές

.
.
.

Στο χωριό Νενέδες, στις Έξι Γειτονιές, ένας χωριάτης έπαιζε τη λύρα και χόρευαν άλλοι χοριανοί του, όλοι μεθυσμένοι. Έξαφνα, τον άρπαξαν οι νεράιδες και τον πήγαν στον Τρυπιόβραχο, έναν άγριο τόπο όπου είναι μεγάλοι βράχοι. Πολλοί ακούσανε με τ' αυτιά τους που έπαιζε τη λύρα στον αέρα. Ύστερα από τρεις μέρες τον εβρήκαν, και έλεγε πως τον ανάγκαζαν οι νεράιδες να παίζει τη λύρα του και να χορεύουν

Από τις "Παραδόσεις-μελέται περί του βίου και της γλώσσης του ελληνικού λαού" του Νικόλαου Πολίτη, εκδόσεις Γράμματα 1994
.
.

φτωχολησμονιές

[...]
πλημμύρισαν ισόγεια υπόγεια
ημιυπόγειες φωτογραφίες
παρασύρθηκαν φτωχολησμονιές
[...]
ξεχνάμε πως η καταστροφή
πίσω απ' τις μικρές απροσεξίες μας
κρυμμένη καιροφυλακτεί
[...]
φταίνε κυρίως τα φρεάτια
μπούκωσε η παλαιότητα του κόσμου
δεν τραβάνε οι σχισμές
[...]
αλλά εμείς εκεί, απρόσεκτα γεννημένοι
ρίχνουμε τόνους χαρτί
και ό,τι άλλο μας παιδεύει

μέσα στις λέξεις

Κική Δημουλά- αποκόμματα από το "Φταίμε κι εμείς"
(Τα εύρετρα, 2010)

Για τους αδούλωτους

.
.
Για τους αδούλωτους που απαστράφτουν
απαστράφτουν και μοσχοβολάν αιωνιότητα

είναι τα λουλούδια στον κήπο του θεού
το φως στα όνειρα των παιδιών

Knights in Shining Armour

Shining through the sky - We''re shining
Shining as the knight in shinning armour
Our steel shines so bright - We''re shining
Shining through the sky - We''re shining

η θράκη τη νύχτα

.
.
Το φεγγάρι βλέπει τους αέρηδες να γεννιούνται
στο δέλτα του Νέστου εκβάλλονται τα φυλαχτά μου
νυχτερινά κύματα στη Βιστωνίδα
.
.
.


.
.
.

Παγωμένη Γη Απέραντος Χειμώνας

"χειμώνι τε απεράντω ξυνώκισται η χώρα και χιόσιν α'ιδίοις κατάρρυτός έστι"

Προκόπιος-Περί Κτισμάτων Γ.6.5-6




Οι Ιced Earth δίνουν και αυτοί
μια λαβκραφτιανή εκδοχή της παγωμένης
κόλασης (βλ. At the Mountains of Madness)

What do I see
On the icy plains
The desolate one
It's my terrain
The wind it blows cold
Howling my name
I am the king
The king of this waste
Can't you see this barren land
Lain to waste
Ravaged, scorched, yet frozen
From your neglect
I am the formless one
I came to save
You are the chosen ones
You'll be my slaves
I stand on the glacier
Above it all
Watching them crumble
Watching them crawl
Iced Earth has risen
Nature will fall
Can you feel the madness here
Drawing you all too near
Earth, fire, water and air
Save yourselves from despair
We are together now
Crush the cowards, do it now
End the light, end the one
We have come to save
the young ones
So on an on
The story goes
Destroying yourselves
The pain it shows


η παγωμένη ερημιά

Διδυμότειχο Μέταλ (και όχι blues)

.
.








τα παιδιά που έσπειρε
ο Νεκτανεβώ εξόριστος από την Αίγυπτο.





τους στυλίτες των γειτονιών



και τον τσάρο των βουλγάρων σκυλοιωάννη κάτω από τις οπλές
του αλόγου του Άη Δημήτρη.




--------------------------------

birds castles ruins heroes passing by

(το φρούριο του Κυρ Γιάννη Καντακουζηνού)




(Το εικόνισμα του Άη Γιώργη)









[ερείπια εργοστασίου αφαλάτωσης της δεκαετίας του '10 (?)
στις ερημιές του Πορτιανού]

Ο αλαφροίσκιωτος

άκουγε τα τραγούδια του δάσους
έκλαιγε τα δειληνά
που όλο και περισσότερο
απομάκραιναν εκείνην τη συνάντηση.
Τότε που την χαιρέτησε και τελευταία φορά
-το χέρι της θυμάται να νιώθει
μέσα στα δικά του.
Και σ' εκείνο το σημείο πηγαίνει συχνά, εκεί που
την χαιρέτησε τελευταία φορά.

Την βλέπει στην άκρη των ονείρων του
Ίσως να τον περιμένει στην όχθη της λίμνης.






(σχετικό, ίσως, τραγούδι από τους ρώσους Doroga Vodana):

Οι καμάρες των Kamelot

Η "πυροστιά" στο Διδυμότειχο
(Μαυσωλείο του Ουρούτς πασά, τέλος 14ου αιώνα/αρχές 15ου -
οι Οθωμανοί τότε είχαν ακόμα την Ανδριανούπολη παραδίπλα
ως πρωτεύουσα και βαλκανικό προσανατολισμό)

και τα εξώφυλλα των Kamelot που θυμήθηκα
(Dominion του '97 και Siege Perilous του '98)









και η αψίδα του Σεπτίμιου Σεβήρου στην αφρικανική
πατρίδα του Leptis Magna (203 μ.Χ.).

Κελαρίσματα

1)
Saviour Machine:
Carnival of Souls

http://www.youtube.com/watch?v=GaJqULuJecQ

"Unto the Gods I call your name
The crucifixion of my brain
As I wait for you

Into the field, I've lost my way
I've opened veins just for the day
As I wait for you

The thoughts that linger in my head
They cry out for the dead
As they wait for you
Call my name, Call my name

Into the Carnival of Souls
Surrendered to the fight
They dance upon the edge
They dance upon the night
To wake up in the dark
And find they've lost their way
Their way back to the door
Their way back to the light

I've opened doors, I've opened minds
I've opened yours a thousand times
As I wait for you

I've fought the battle from the start
I've opened sores inside my heart
It bleeds without remorse

The thought that linger in my heard
They cry out for the dead
As they wait for you
Call my name, Call my name

Into the Carnival of Souls
Surrendered to the fight
They dance upon the edge
They dance upon the night
To wake up in the dark
And find they've lost their way
Their way back to the door
Their way back to the light"

2)
Into the Abyss (ελληνογερμανικό σχήμα):
Banner of the Fray

http://www.youtube.com/watch?v=PYYdXK6GunQ




Τo οποίο, δε ξέρω γιατί, με θύμισε Skyclad:
*Land of the rising slum

http://www.youtube.com/watch?v=AITCBJu_NBc

"Show me a politician who's a man we can trust
And if I ever meet him then I think I'll have him stuffed
Look out of the window - see not one happy face
The only splash of colour's the graffiti 'round the place.

It's hard to even crawl
With your back up against the wall.
I find it hard to sleep at night
I feel that the worst is yet to come
Social helter-skelter
Ride the downward spiral has begun.
Are some people just born bad
Or is it how we all become?
Human termites driven mad
In the concrete mound of the rising slum.

The people who are dark fear the people who are fair
And hippies live in terror of the guys who have no hair
The saddest thing of all - what I really find grim
Is we haven't yet noticed what a mess we're all in.

It's hard to even crawl
Now your back's up against the wall.
I find it hard to sleep at night
I feel that the worst is yet to come
Social helter-skelter
Ride the downward spiral has begun.
Are some people just born bad
Or is it how we all become?
Human termites driven mad
In the concrete mound of the rising slum.

The "whether man" says that the outlook's not great
A few outbreaks of murder with some isolated rape
I ask my doctor his advice, this is what he says,
"Get yourself some cancer boy, before you die of aids."

It's hard to even crawl
With your back up against the wall.
I find it hard to sleep at night
I feel that the worst is yet to come
Social helter-skelter
Ride the downward spiral has begun.
Are some people just born bad
Or is it how we all become?
Human termites driven mad
In the concrete mound of the rising slum"

"Human termites driven mad
In the concrete mound of the rising slum" (τι έγραψε η ατομάρα ο Martin!)



*Στο δε δίσκο Cosmogonia οι Into the Abyss έχουν το τραγούδι τους "Alexandria"

http://www.youtube.com/watch?v=t3379rp79NQ




(και με εξώφυλλο που όντως θυμίζει ελληνιστική κατάσταση)


Είχε και πολύ καλά στοιχεία η δεκαετία '90.
Τώρα αρχίζει να σχηματίζεται η εντύπωσή της...

"Νίγρου προτιμήσαντες ελπίδα"

Διαβάζοντας με Bal Sagoth να παίζουν
ταιριάξανε οι δρόμοι.
Το τραγούδι
"To Storm The Cyclopean Gates Of Byzantium"




από το δίσκο "The Cthonic Chronicles"
είναι instrumental
αλλά διηγείται αυτούς τους στίχους:

http://www.youtube.com/watch?v=Xm9A3W8yJec

"Spring, 196 A.D.
[Centurion Decianus Varus:]
Alea iacta est!
Emperor Publius Helvius Pertinax has fallen victim to the assassin's blade.
As I stand gazing out across the massed ranks of our Pannonian legions, Septimus Severus duly strives to consolidate his newly acquired control of the Empire.
Pescennius Niger is slain, his forces expelled from Cyzicus, Nicaea and Issus, and yet Clodius Albinus has sailed from Britannia and is raising an army in Gaul in his own bid to seize the throne.
Severus intends to engage that northern host at Lugdunum once his campaigns here in the east are concluded.
Behold Byzantium!
We now prepare to lay siege to this ancient and splendoured city.
Strangely, the order has been given that the Byzantine library is to be searched thoroughly following our victory.
Rumour has it that Severus's aged soothsayer Angsaar is searching for a collection of arcane scrolls said to be of the utmost importance, scrolls which are reputed to be hidden somewhere here in Byzantium.
Something about that wizened old shaman unnerves me... there is something strangely unnatural about him, something... sinister.
Feh!
What are those scrolls supposed to be called again?
Ah yes, The Chthonic Chronicles..."



Οι Bal Sagoth εμπνευσμένοι από τη γεγνωσμένη κλίση του αυτοκράτορα Σεπτίμιου Σεβήρου προς την αστρολογία και τον μυστικισμό, καθώς εμφερόταν από την πνευματικότητα της αφρικανικής του πατρίδας, πλέκουν μία ιστορία με την πολιορκία του Βυζαντίου, (193-195 μ.Χ.) και την αναζήτηση αρχαίων παπύρων στις βιβλιοθήκες της αλωθείσας πόλης.

Η πόλη του Βυζαντίου είχε ταχθεί στο πλευρό του Πεσκένιου Νίγρου, ανταπαιτητή του θρόνου
και μάλιστα αντιστάθηκε στις στρατιές του Σεβήρου ακόμα και μετά την ολοκληρωτική ήττα του Νίγρου στην Ισσό.

Η ελληνική αυτή πόλη είχε διαλέξει λάθος πλευρό στον εμφύλιο αυτό ρωμαικό πόλεμο (όπως και πολλές ελληνικές πόλεις σε παλαιότερους ρωμαικούς εμφυλίους - στον πόλεμο Πομπηίου και Καίσαρα οι ελληνικές πόλεις υποστήριξαν τον Πομπήιο, στον πόλεμο Οκταβιανού και Αντωνίου έναντι των Βρούτου και Κασσίου, υποστήριξαν τους δεύτερους και στον πόλεμο Αντωνίου και Οκταβιανού βρέθηκαν στο στρατόπεδο του Αντωνίου. Κοντολογίς, η πλειονότητα των ελληνικών πόλεων σε αυτούς τους εμφυλίους είχε ποντάρει στους χαμένους, και μετά, πλήρωνε την ατυχή επιλογή της).

Έτσι και το Βυζάντιο τιμωρήθηκε από τον Σεπτίμιο Σεβήρο με καταστροφή των φημισμένων τειχών του (ήταν, μαζί με της Μεσσήνης, της φωκικής Αμβρόσσου και της Ρόδου οι καλύτερες οχυρώσεις στην Ελλάδα, όπως σημειώνει ο Παυσανίας στο Δ.31.5) και των δημοσίων του κτηρίων, δηλαδή με την ακύρωση των στοιχείων που το καθιστούσαν πόλη. Οι δε Βυζάντιοι"αφαιρεθαίντες παρ'αυτού των πολιτικών δικαίων Περινθίοις προσετάχθησαν δουλεύειν", αφού

"Νίγρου προτιμήσαντες ελπίδα"

όπως τώρα σημείωνα στο 36 των Πατρίων του Ησυχίου Ιλλούστριου.






Ο Αφρικανός Αυτοκράτορας
χρυσή προτομή στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Κομοτηνής

από τον Αντώνιο Διογένη "Τα όρια του Μύθου"

Ο Αντώνιος Διογένης (4ος αι π.Χ) έγραψε μυθιστόρημα "Τα υπέρ Θούλης Άπιστα" για περιπλανήσεις στις Βόρειες Χώρες. Το έργο έχει χαθεί και διασώθηκε μόνο η περίληψή του, στη "Βιβλιοθήκη"του Πατριάρχη Φώτιου (9ος αι. μ.Χ.-΄αρα ως τότε το βιβλίο υπήρχε).

Το έργο διηγείται το ταξίδι του Δεινία ο οποίος "προς αναζήτηση της γνώσης" ξανοίγεται στις μυθώδεις χώρες, στα "όρια του μύθου και του απίστευτου".

Καθώς το διαβάζω από τον Φώτιο σημειώνω σκηνικά:
"σκυθικός ωκεανός"
"ο τάφος της Σειρήνας"
"τον Παάπη τον τρισάθλιο που ζούσε με τον τύραννο"
"επί Θούλην είναι πεπρωμένον ελθείν"

Γράφει δε και για την αρκτική χειμερινή νύχτα "πως είδε εκείνα που υποστηρίζουν και όσοι μελετούν την αστρονομική τέχνη, πως δηλαδή είναι δυνατόν σε εκείνουν που ζουν κάτω από την Άρκτο να διαρκεί η νύχτα και ένα μήνα ή λιγότερο και περισσότερο ακόμα-για ένα εξάμηνο ή και χρόνο. Και όχι μόνο τέτοια παράταση μπορεί να παίρνει η νύχτα, αλλά μπορεί το ίδιο να συμβαίνει και με την μέρα"

Αυτήν την ιστορία δε υποτείθεται ότι την ανακαλύπτουν γραμμένη σε "πλάκες από κυπαρίσσι" ο Ηφαιστίωνας με τον Παρμενίωνα και τον Μέγα Αλέξανδρο κατά την άλωση της Τύρου.





"επί Θούλην είναι πεπρωμένον ελθείν"