Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

Παγωμένη Γη Απέραντος Χειμώνας

"χειμώνι τε απεράντω ξυνώκισται η χώρα και χιόσιν αδίοις κατάρρυτός έστι"

Προκόπιος-Περί Κτισμάτων Γ.6.5-6




Οι Ιced Earth δίνουν και αυτοί
μια λαβκραφτιανή εκδοχή της παγωμένης
κόλασης (βλ. At the Mountains of Madness)

What do I see
On the icy plains
The desolate one
It's my terrain
The wind it blows cold
Howling my name
I am the king
The king of this waste
Can't you see this barren land
Lain to waste
Ravaged, scorched, yet frozen
From your neglect
I am the formless one
I came to save
You are the chosen ones
You'll be my slaves
I stand on the glacier
Above it all
Watching them crumble
Watching them crawl
Iced Earth has risen
Nature will fall
Can you feel the madness here
Drawing you all too near
Earth, fire, water and air
Save yourselves from despair
We are together now
Crush the cowards, do it now
End the light, end the one
We have come to save
the young ones
So on an on
The story goes
Destroying yourselves
The pain it shows


η παγωμένη ερημιά

Κυριακή 11 Ιουλίου 2010

Διδυμότειχο Μέταλ (και όχι blues)

.
.








τα παιδιά που έσπειρε
ο Νεκτανεβώ εξόριστος από την Αίγυπτο.





τους στυλίτες των γειτονιών



και τον τσάρο των βουλγάρων σκυλοιωάννη κάτω από τις οπλές
του αλόγου του Άη Δημήτρη.




--------------------------------